আপোনাৰ শৰীৰৰ লগত নিজকে সংযুক্ত কৰক

 যেতিয়া আমি সৃজনশীল প্রবাহত থাকো তেতিয়া আমি কেতিয়াবা কেতিয়াবা আমাৰ শৰীৰটোও পাহৰি যাব পাৰো কাৰণ আমাৰ মন ৰং, শব্দ, শব্দ আৰু চিত্ৰৰ লগত বিস্ফোৰিত হয়। কিন্তু যেতিয়া অস্বাস্থ্যকৰ অভ্যাসবোৰে আপোনাৰ দেহত প্রাণৱন্ততা তথা শক্তিৰ উদ্ভাৱন ঘটায়, তেতিয়া আপোনাৰ সৃজনশীলতা তথা উৎপাদনশীলতাও বাঢ়ে। 

অযত্নত মূৰৰ বিষ, পিঠিৰ বিষ, মনৰ স্বচ্ছলতা বা "কম্পনৰ" দ্বাৰা আপোনাৰ সৃজনশীল প্রবাহক বাধা দিয়াটোতকৈ হতাশাৰ বিষয় আৰু কি হ’ব পাৰে ? আমি এবাৰ এই অভিব্যক্তিটো শুনিছিলো যে গিটাৰ প্লেয়াৰ হিচাবে মই এজন "সৰু পেশীযুক্ত এথলিট" - যাৰ অর্থ সেই পেশীবোৰক গৰম কৰা আৰু সেইবিলাকৰ লগত ভাল ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে। শিল্পী হিচাবে সম্ভৱতঃ ময়েই সকলোতকৈ সৰু পেশীযুক্ত ক্রীড়াবিদ। তাৰোপৰি, আমাৰ সৃজনশীল কামবোৰ সঠিকভাৱে কৰিবলৈ আমাৰ শাৰীৰিক সহনশীলতাৰ এটা ভাল পৰিমাপৰ প্রয়োজন। এইটো হ’ব পাৰে কোনো গছৰ উপৰত উঠি চিকাৰ কৰিবলৈ বহি থকা, কোনো বাদ্যযন্ত্র বজোৱাৰ পুনৰাবৃত্তিমূলক গতিবিধি, সম্পূৰ্ণ অনুষ্ঠানটোৰ মঞ্চত থিয় দি থকা বা ঘূৰাৰ স্টামিনা বা দিনৰ বেছিভাগ সময় কম্পিউটাৰৰ কীবোর্ডৰ ওচৰত বহি থকা ইত্যাদি, ইয়াৰ বাবে আমাৰ সৃজনশীল সৰঞ্জামবোৰৰ সকলোবোৰ ব্যৱহাৰৰ বাবে প্রয়োজন হয় সুস্থ শৰীৰৰ। 

সেয়েহে দেহটো শক্তিশালী আৰু স্থিতিস্থাপক ৰাখিবলৈ প্রতিদিনেই মনোযোগ দিব লাগে। প্ৰতিদিন শুৱাৰ সময়লৈকে দেহটো সুস্থ ৰাখিবলৈ অনুশীলন কৰিব লাগে, তিনিটা স্বাস্থ্যকৰ তথা ভাৰসাম্যযুক্ত খাদ্য খোৱাটো যাতে সমানভাবে সময়মতে হয় (আপোনাৰ প্রয়োজন হ’ল স্বাস্থ্যকৰ স্নেকচ) তাৰবাবে আপোনাৰ শৰীৰক সক্রিয়ভাৱে তৈয়াৰ কৰা আৰু পর্য্যাপ্ত পানী খোৱা, এই সকলোবোৰ শৰীৰৰ যত্ন ল’বলৈ কৰা হয়, শৰীৰৰ যত্ন লোৱাই মনটোকো প্রভাৱিত কৰে। ক্লান্তি, পুষ্টিহীনতা, নিষ্ক্রিয়তা তথা ডিহাইড্রেছন সকলোৱেই মনৰ ওপৰত বিৰূপ প্রভাৱ পেলায় আৰু সমস্যাবোৰ সমাধান কৰাৰ, ঘনত্ব তথা সংযোগৰ ধাৰণাৰ ক্ষমতাকো প্ৰভাৱান্বিত কৰে। 

ক্রিয়েটিভ চক্র বা স্ব-যত্নৰ গেলেৰী খোলাৰ আগতে কোনো বেন্ডৰ লগত ঘূৰা, কোনো অনুষ্ঠানৰ বাবে ৰিহাৰ্ছাল কৰা বা কোনো চিত্রকর্ম শেষ কৰাৰ বাবে  মাজৰাতিলৈ তেল জ্বলোৱা, এই সকলোবোৰ অসাধাৰণ পৰিস্থিতিৰ উদাহৰণ য’ত আমি আমাৰ স্ব-যত্নৰ শৃঙ্খলা শিঠিল কৰিব পাৰো আৰু সম্পূৰ্ণ নতুন নিয়ম অৱলম্বন কৰিব পাৰো। তাৰোপৰি, শ্ব’ বা টুৰটো শেষ হৈ গ’লে বা কাম শেষ হৈ গ’লে, আমি আকৌ এবাৰ কেতিয়াও সৃজনশীল প্রবাহলৈ ওভতি অহাৰ আগতে কেতিয়াবা কেতিয়াবা এটা এন্টি-ক্লাইমেটিক "নিম্ন" বা ৰূপান্তৰৰ সময়ৰ মাজত ডুবি যাওঁ। 

বিষয়বোৰ "স্বাভাৱিক" থকা সময়ত আপুনি যি প্রতিদিনৰ অনুশীলনবোৰ কৰে সেইবোৰে এই অস্বাভাৱিক পৰিস্থিতিসমূহ আগত অহাৰ বাবে স্থিতিস্থাপকতা তৈয়াৰ কৰিব। সেইবোৰে আৰু অভ্যাস আৰু স্বাস্থ্যকৰ জীৱনযাপন তৈয়াৰ কৰে যিটো আপুনি যেতিয়াই তেতিয়াই ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে তেতিয়া জীৱন আৰু বেছি চেলেঞ্জপূৰ্ণ হৈ যায় । এটা সম্পূৰ্ণ স্বাস্থ্যকৰ শৰীৰ, মন আৰু চেতনাৰ বাবে এটা সর্বোত্তম অনুশীলন হ'ল পর্য্যাপ্ত টোপনি আৰু বিশ্রাম লোৱা। আজি ৰাতিয়েই, আপোনাৰ সন্ধ্যাৰ ক্রিয়াকলাপ আধা ঘন্টাৰ ভিতৰত শেষ কৰক আৰু সেই সময়খিনি ঘূৰি চাওক। দিনৰ উদ্বেগবোৰৰ বিষয়ে লিখক বা কথাৰদ্বাৰা প্রকাশ কৰক। নিজকে স্নান, প্ৰসাধন, মেছেজ, সঙ্গীত বা এটা ভাল ব্যৱস্থাৰদ্বাৰা শান্ত কৰক যিটোৱে আপোনাক আপোনাৰ কামৰ কথা মনত নেপেলায়। 

আমি সকলোৱেই যি কাৰণে ব্যায়াম কৰিব নোৱাৰো তাৰ কাৰণবোৰ জানিব লাগে, আমি বিভিন্ন খোৱাবস্তু পছন্দ নকৰো আৰু আমি আমাৰ স্বাস্থ্যৰ ফালে বেছি মনোযোগ দিব নোৱাৰো। বিশ্বৰ লগত ভাগ কৰি ল’বৰ বাবে আপোনাৰ ওচৰত এটা অনন্য সৃজনশীল উপহাৰ আছে তথাপি আপোনাৰ সৃজনশীলতা এটা সুস্থ মন আৰু শৰীৰৰ ওপৰত নির্ভৰ কৰে। তেনেহ’লে নিজৰ যত্ন নোলোৱাৰ বাবে আপোনাৰ কোন কাৰণটো ইয়াতকৈ বেছি গুৰুত্বপূর্ণ? এই বিষয়ে আপোনাৰ ধাৰণা কি ?